- ۰۹۱۹۸۲۰۰۰۳۰
- Shokufasho.com@gmail.com
- قم – زنبیل آباد – میدان صدوقی – نبش کوچه ۱۷ – مرکز مشاوره زندگی عاقلانه
در این مقاله نکتی درباره تربیت پدرانه به شما خواهیم آموخت و دلایل نیاز به تربیت پدرانه را هم برای شما شرح خواهیم داد. پس تا انتها مقاله با ما باشید.
من تربیت بچه هامو سپردم دست خانومم. گفتم من بیرون کار می کنم توام بچه هارو تربیت کن.
شوهرم تو تربیت بچه ها با من هماهنگ نیست. چون خودش کم توی خونه است وقتی که توی خونه است میگه نباید به بچه سخت بگیریم و باعث میشه بچه ها سواستفاده کنن.
جرات نمی کنم به شوهرم بگم که دخترم با کسی دوست شده اگه بفهمه نمی تونه خودشو کنترل می کنه دخترمونو کتک می زنه گوشیو ازش می گیره شایدم نگذاره بره مدرسه.
بچه ها از پدرشون حساب نمی برن چون پدرشون اصن اهمیت نمی ده و بیخیال مشکلات بچه هاست.
شما اگه درباره همسرتون و تربیت پدرانه اش حرف بزنین، چی میگین؟
آیا بچه هامون فقط به مادرها به عنوان والد نیاز دارن و مادرها می تونن به تنهایی از پس پرورش و رشد دادن فرزندانشون بربیان؟
مسلما پاسخ به این سوال منفیه.
چرا؟
ویدئو های بیشتر در مورد طرحواره ها در اینستاگرام ما
جایگاه پدر در خانواده جایگاه اقتدار و مدیریت و جایگاه عاطفی سیستم خانواده هم با مادره. یعنی اینکه پدر بواسطه جنسیتش در نقش عمود خیمه زندگی و مسوول خانواده ست.
اقتدار یعنی چه؟ اقتدار یعنی محکم بودن در حرف و عمل. پس اگه حرفی بزنن یا قانونی توی خونه بگذارن، زود تغییر رای نمی دهن. برخلاف مادر که بخاطر عاطفی بودن ممکنه راحتتر از تصمیم و قانونشون برگردن.
باید بدونیم که تمام ابعاد پدر از جمله شغل، تحصیلات، موفقیت، پایگاه اقتصادی و نظریاتش توی زندگی بچه ها نقش بازی می کنه، و حالا نکته مهم در تربیت پدرانه اینه؛ وقتی فردی که اینقد واسه بچه ها مهمه فردی مقتدر و محکم و شجاع باشه، پس می تونه تاثیر بسزایی روی شخصیت بچه ها بگذاره.
اگه پدر مدیری با شخصیت منسجم برای خانواده باشه و بین اعضای خانواده هماهنگی و همکاری بوجود بیاره، برای فرزندان احساس امنیت بوجود میاد. شرکتی رو تصور کنین که مدیر مقتدر و باصلابت (نه مستبد و سختگیر و انحصارطلب) داره که روی اجرای کارها نظارت می کنه و هوای همه کارکنانش رو داره و مواظب مسائل مالی شرکت و… هست، توی این شرکت اعضا احساس امنیت دارن.
در یک تربیت پدرانه خوب، پدر بخاطر جایگاه اقتدار و قانونمندی ویک الگوی قوی می تونه به فرزندان اعتماد به نفس بده.
فرزندانی که پدرانشون اونهارو قبول دارن و تلاشهای اونارو تحسین می کنن و بابت اشتباهات سرزنش نمی کنن، قویتر و با اعتماد به نفس بیشتری عمل می کنن. اونها به این باور می رسن که کفایت و توانمندی دارن و اگه بارها شکست بخورن باز هم میتونن از نو شروع کنن. اما بچه هایی که پدرانشون سختگیرن و یا فرزندشون و تلاشهای اونارو ناارزنده سازی می کنن و تحقیر و مقایسه می کنن، اعتماد به نفس ندارن. دچار طرحواره شکست می شن و مدام شغل عوض می کنن.
یک تربیت پدرانه اثربخش منجر به استقلال فرزندان میشه. از آنجایی که مادران منبع عاطفه هستن و دلسوزانه عمل می کنن و گاهی احساسشون بر تصمیمات منطقی شون غلبه می کنه، ممکنه گاهی اوقات زیادی از فرزندشون حمایت کنن یا کارهای اونو انجام بدن، مثلا برای خواب اونهارو جدا نکنن. غذای کودک رو دهانش بگذارن و… اما پدرها بخاطر ریسک پذیری بیشتری که دارن و کمتر احساسی عمل کردن، بچه هارو به سمت استقلال از مادر سوق می دن. مثلا اگه پدر و مادری توی پارک باشن ممکنه مادر نگذاره بچه کمی دور بشه یا خودش بره و بازی کنه اما پدرها راحت بچه رو به سمت خطر کردن و استقلال جهت دهی می کنن. و این روند اگه مهربانانه و با هماهنگی با مادر باشه می تونه تعادل خوبی توی شخصیت کودک ایجاد کنه.
ارتباط صمیمانه پدر با فرزندان، کلید طلایی تربیت پدرانه خوبه که متاسفانه توی برخی از خانواده ها گم شده.
پدرانی که فرصت کافی برای ارتباط با فرزندان خودشون ندارن، الگوی مناسبی برای الگوگیری فرزندان نیستن. پسرها در دوره ۳ تا ۶ سالگی بویژه تاثیر زیادی از پدران خودشون می گیرن اگه پدر ارتباط موثر با خانواده وفرزندان نداشته باشه پسرها این الگو رو از دست می دهن. ارتباط پدر با فرزندان باعث میشه با روحیات اونها آشنا بشه و به حل مسائلشون کمک کنه.
متاسفانه توی برخی از خانواده ها پدرها به علت مشغله یا درونگرا بودن یا مستبد بودن ارتباط خوبی با بچه ها ندارن و مادر نقش واسطه رو بین فرزند و پدر ایفا می کنه. اینکارها باعث کاهش اثربخشی تربیت پدرانه و دوری پدرها از فرزندان میشه و بویژه اگه پسر باشن بخاطر نزدیکی زیاد از حد به مادر روحیه زنانه پیدا می کنن و همانندسازی صحیحی با پدر صورت نمی گیره و اگه دختر باشن به دلیل کمبود ارتباط در دوران نوجوانی به سمت جنس مخالف گرایش بیشتری پیدا می کنن و نبود ارتباط با پدر براشون یک عقده میشه. رفتار درست اینه که پدر در طول هفته برای هر فرزند یک یا دوساعت خاص بگذاره و با اون بیرون بره تا باهاش صمیمی بشه.
تحقیقات نشون داده دخترانی که ارتباط مناسبی با پدراشون دارن برای ازدواج، همسری شبیه به پدرشون انتخاب می کنن. همچنین پسران از پدرانشون مردبودن، شوهر بودن و پدر بودن رو می آموزن. و اینها حاصل تربیت پدرانه مفید و اصولیه.
مردها از زمانی که آدمها به صورت قبیله ای و در دل کوه و جنگل زندگی می کردن نگهبان خانواده در برابر خطرات بیرون بودن. در زمان حاضر خطراتی مثل حیوانات وحشی انسانهارو تهدید نمی کنه. اما مردها همچنان نقش نگهبان خانواده رو در مقابل آدمهایی که آسیب می زنن و یا اتفاقاتی که نیاز به مدیریت داره، دارن. مادر نقش مراقبت و رسیدگی و پدر نقش محافظت رو در خانواده داره.
بعضی از مردها بدلیل طرحواره اطاعت و پذیرش جویی که دارن نمی تونن نقش نگهبان خانواده رو – یک موضوع مهم در تربیت پدرانه – ایفا کنن چرا که بخاطر نداشتن جرات ورزی ممکنه پول قرض بدن یا ضمانت های ریسک پذیر کنن و از نظر مالی به خانواده آسیب بزنن یا در مقابل دیگران بخاطر اینکه می خوان رضایت اونارو جلب کنن، کوتاه بیان و از حقوق همسر و فرزندانشون دفاع نکنن. پدر باید احساس مسوولیت بیشتر نسبت به خانواده ش داشته باشه تا نسبت به دیگران و رعایت حقوق اونها و مواظبت از سلامت روانی و جسمی اونها براش مهمتر از رضایت دیگرانه.
قانونمندی و اخلاقی شدن شخصیت بچه ها محصول تربیت پدرانه موثره. پدر به عنوان واسطه بین دنیای بیرون و خانواده، نقش اصلی رو در شکل گیری ارزشهای اخلاقی و قوانین جامعه داره. تحقیقات درباره زندگی افراد بزهکار نشون میده که در دوره حساس بین ۳ تا ۶ سالگی نقش پدر در زندگی این افراد کمرنگ بوده و یا حضور نداشته ان. پدر مثل پلیس می تونه توی خانواده عمل کنه و نظارت به اجرایی شدن قوانین خانواده داشته باشه. اگه پدری خودش ارزشهای اخلاقی رو رعایت نکنه و طرحواره عدم خویشتن داری و خودانضباطی ناکافی داشته باشه این تاثیر منفی روی شخصیت فرزندان می گذاره.
تربیت پدرانه از دوران بارداری و مراقبت پدر از مادر شروع میشه. مادران بدلیل تغییرات هورمونی روحیات خاصی پیدا می کنن و نیاز به مراقبت بیشتری دارن. پس این وظیفه همسره که مراقب خانمش باشه تا روحیه ش خوب باشه و دچار استرس نشه. بعد از تولد فرزند هم توی مراحل مختلف رشدی کودک کمک پدر به مادر باعث آرامش بیشتر مادر می شه و مادر با حوصله و صبر افزون تری به فرزند و محیط خانواده رسیدگی می کنه. در مسیر تربیت بچه ها اگه پدر با مادر هماهنگ نباشه، به ضرر بچه هاست چرا که این ناهماهنگی باعث آشفتگی بچه ها و گریز اونها از قوانین تربیتی میشه.
پدرهای عزیز اگه شما به تاثیر تربیت پدرانه تون در فرایند رشد بچه ها و اهمیت اون در آرامش خانواده واقف باشین و به اون اهمیت بدین، هرگز تربیت بچه هارو به طور کامل به همسرانتون واگذار نمی کنین.
